Hier is het interieur van de kruidenierswinkel van Vink op het adres Dorpsweg 226 afgebeeld (foto: A.L. Zwart/De Vierklank-Koos Kolenbrander, met toestemming van de Vierklank). Voor het pand zelf zie: Een kruidenierswinkel met allure.
In 1909 vestigde zich de weduwe Evertje Hardeman-van der Veer zich in het pand en begon in het achterhuis een kruidenierswinkeltje. Zij overleed in 1926, waarna het kruidenierswinkeltje werd overgenomen door Roelof Vink en zijn vrouw. Het laantje aan de zijkant van de woning – de Vinkenlaan – werd naar hun familienaam vernoemd. De kruidenierswinkel van Vink raakte in het dorp en de wijde omgeving zeer bekend. Roelof Vink ventte in het begin met een hondenkar en later op een transportfiets met een grote mand voorop. Hij verkocht niet alleen kruidenierswaren, maar ook petroleum, teer en klompen. Vanaf 1925 nam hij een knechtje, Bart Wouters, mee op zijn dagelijkse rondes.
In 1930 overleed Roelof Vink en zijn vrouw Jannetje zette de winkel alleen voort. Zij overleed in 1956. Jannetjes zoon Dirk en zijn echtgenote Hilletje namen de winkel over. De knecht Bart Wouters reed met de transportfiets de dagelijkse rondes langs de klanten. Het echtpaar had wat moeite met rekenen; wanneer bedragen moesten worden opgeteld, liet men de klant alleen in de winkel en ging even naar de kamer om de som te maken. Tot het laatste moment verkochten Dirk en Hilletje de meeste waren los in puntzakken. Niet alleen suiker, bonen en erwten, maar ook groene zeep, stroop en andere vloeibare waren werden apart verpakt. De losse chocolaatjes die soms wat wit waren uitgeslagen, werden met een doekje weer keurig opgepoetst.
De winkel bestond tot 1988; in 1987 overleed Dirk Vink, in 1989 zijn echtgenote. Daarmee werd symbolisch een tijdvak afgesloten: de tijd van de zelfbedieningswinkels was al jaren eerder aangebroken. Hieronder is kruideniersbediende Kees Wouters in actie afgebeeld (Afbeelding: archief Koos Kolenbrander).
AD
Bron: Koos Kolenbrander, ‘kiek nou toch ’s effe an’, in: De Vierklank van 23 juni 1997.
