Diep in het bos achter Eyckenstein ligt een langhuisboerderijtje dat omstreeks 1800 werd gebouwd. (Foto: Anne Doedens). Het pand werd in 2010-2011 gerestaureerd en is een gemeentelijk monument.
Voor de bouw van het boerderijtje stond hier naar alle waarschijnlijkheid een schaapskooi uit de zeventiende eeuw. Toen die werd gesloopt aan het eind van de achttiende eeuw werden de vrijgekomen materialen vermoedelijk hergebruikt voor de bouw van het afgebeelde pand. Daarnaast werden ook materialen benut die vrijkwamen bij de sloop van de hofstede Eyckenstein, de voorganger van het huidige Eyckenstein. (Zie ook het artikel over ‘Het oude Eyckenstein’.) In een transportakte van 20 oktober 1651 staat over deze hofstede, die toen werd verkocht, dat het ging om een huijsinge, bouwhuijs, schuer, schaepskoye, duijfhuijs, boomgaerden, ente rije van vrugtbomen, een bosgen, landen, ende wel beplante steege […] Alle staende en gelegen in dese gerechte van Oostveen aan ’t oosteynde van St. Martensdijck, streckende uijtten Noorden van ’t hart van de Vuijrse, op tot twee roeden voorbij den langen acker die gelegen is besuijden de Berckesteech [het landgoed is groot] vier ende ’t negentich mergen vijff hondert acht en vijftig roeden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond een aantal onderduikers een veilige schuilplaats in ondergrondse ruimten die achter in de tuin waren gegraven. De Eikensteeg waaraan het pand ligt, werd in het verleden achtereenvolgens Vianensteeg en Eyckensteinschelaan genoemd. Op een kadastrale kaart uit 1832 telde de steeg zes huizen aan de westzijde, de Maartensdijkse kant. Het boerderijtje was het vijfde huis aan de steeg (zie de afbeelding hieronder).
AD
Literatuur:
Koos Kolenbrander, Boschboerderijtje: de mens en het landschap. In: St. Maerten nr. 17 (november 1999) 3-6
Johan Doornenbal, ‘Het Boschboerderijtje. Architectonische, bouwhistorische achtergronden. In: idem, 7-13.
