Deze foto toont een deel van Fort Blauwkapel. (Foto wikipedia/HenkvD) Op de plaats van het huidige fort was er door de patriotten al in 1787 al een versterking gebouwd. Lees in deze bijdrage verder over de verdedigingsstellingen van de patriotten. De versterking raakte in verval, maar het bleef een strategische locatie. Vanaf 1818 werd een nieuw aardewerk aangelegd.
Het nieuwe aardewerk zou een van de grootste forten van de Nieuwe Hollandse Waterlinie worden. De nederzetting Blauwkapel kwam binnen de gracht en de wallen te liggen. Omstreeks 1850 werd het eerste bakstenen bouwwerk geplaatst, een wachthuis. Rond 1870 werd dit gebouw aan drie zijden en bovenop voorzien van een beschermende gronddekking. In 1874 volgden nog de bomvrije kazerne en enkele bomvrije bergplaatsen. Op het terrein zijn nog een fortwachterswoning en een houten loods te zien. Die laatste werd verbouwd als logementslokaal voor de soldaten. Op de voorgevel staat het jaartal 1883.
Zowel de Maartensdijkse Vaart als de weg Utrecht-Maartensdijk liepen door het fort, terwijl de Gageldijk en de Voordorpsedijk om het fort heen liepen. Deze wegen werden door het fort gedekt. Dat gold vanaf 1874 ook voor de spoorlijn Hilversum-Utrecht.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog had het fort een bezetting van ruim 300 man. In 1921 werden voor de aanleg van een nieuwe spoorlijn de wallen en gracht in het zuidoosten afgegraven en verlegd. Tot 1954 lag Blauwkapel op Maartensdijks grondgebied, daarna werd het deel van de stad Utrecht. Daar is het nu deel van een woonwijk.
AD
U bevindt u op de Rondleiding over de Hollandse Waterlinie. Voor het vervolg klik HIER.
Literatuur:
Kenniscentrum Waterlinies, http://hollandsewaterlinie.erfgoedsuite.nl/
