Rogier van Otterloo (1941 – 1988) was in de jaren tachtig de dirigent van het Metropole Orkest. Hoewel hij soms componeerde in het klassieke genre, schreef hij eveneens voor soul en jazz, en heeft hij zijn stempel gedrukt op de lichte muziek in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw. Hij wist emotie op te roepen en te versterken, zoals in de muziek bij de films Turks Fruit en Soldaat van Oranje. Hoewel deze filmmuziek een halve eeuw geleden is gecomponeerd, heeft hij een zeggingskracht die nog altijd actueel is. (Foto H. Peters Nationaal Archief)
Willem Rogier van Otterloo is in 1941 in Bilthoven geboren als oudste zoon van componist en dirigent Willem van Otterloo, wiens muzikale talenten zijn overgegaan van vader op zoon. In 1962 behaalde hij het diploma Gymnasium alpha en werd hij tamboer bij de Koninklijke Militaire Kapel. Na zijn diensttijd bezocht hij het Amsterdams Muzieklyceum, waar hij muziektheorie, fluit en piano studeerde. Al spoedig raakte hij verbonden aan het zeer populaire Cabaret Lurelei, waar hij werkte met kleinkunstenaars als Jasperina de Jong, Eric Herfst, Gerard Cox en Marjan Berk. In die tijd was er ook een vruchtbare samenwerking met Jules de Korte, wiens fijngevoelige teksten hij omlijstte met fraaie muzikale bewerkingen, en met Louis van Dijk, wat uitmondde in enkele prachtige producties. Ook werkte hij samen met artiesten als Rita Reys, Pim Jacobs, Wim Overgauw, Thijs van Leer, Frits Lambrechts, Frans Halsema en ‘Toots’ Thielemans.
In de jaren zeventig was Van Otterloo succesvol als orkestleider bij het Grand Gala du Disque Populair, maar waarschijnlijk leeft hij bij de volgende generaties het meest voort als succesvolle componist van filmmuziek. Zijn muziek bij films als Turks Fruit, Soldaat van Oranje, Keetje Tippel, Grijpstra en De Gier en Help de dokter verzuipt blijft soms meer in de herinnering dan de films zelf.
In 1980 werd hij benoemd tot chef-dirigent van het Metropole Orkest als opvolger van Dolf van der Linden, die het orkest in 1945 had opgericht. Door verjonging van het orkest ontstond er ook een bezetting voor jazz. In de jaren ’80 was hij vijfmaal dirigent bij de Nederlandse bijdrage aan het Eurovisiesongfestival. Het is de verdienste van Van Otterloo geweest dat hij diverse muziekgenres beheerste en combineerde en diverse muziekstijlen onder de aandacht van een groot publiek bracht.
Van Otterloo leed aan longvlieskanker. In 1983 werd een tumor verwijderd, maar de ziekte kwam terug en in 1988 overleed hij op 46-jarige leeftijd in zijn geboorte[plaats in het Bilthovense ziekenhuis Berg en Bosch. Hij is begraven op begraafplaats Den en Rust in Bilthoven. (Foto hieronder: W.K.)
Postuum bleef Van Otterloo in de belangstelling. In 1991 werd in Almere de Rogier van Otterloostraat naar hem genoemd. Zijn zoon Thijs en diens halfbroer Bas hebben in 2004 een album met 3 cd’s met een keuze uit Van Otterloo ’s muziek uitgebracht. Het grootste eerbetoon vond plaats in 2011 toen het Metropole Orkest in samenwerking met Omroep Max op 10 maart een herdenkingsconcert organiseerden in de Concertzaal Vredenburg in Leidsche Rijn, waaraan het oude team van Cabaret Lurelei meewerkte en waar zijn biografie, die verzorgd was door John van Markwijk, aan zijn weduwe werd aangeboden.
WK
Literatuur:
Internet: Biografie-Rogier van Otterloo
J. van Markwijk, Rogier van Otterloo, Arrangeur, componist, orkestleider, z.j. 2011.
