De vierde heilige die is afgebeeld in de kerk van Westbroek, is sint Werenfridus of Werenfried. Onder zijn afbeelding staat de tekst “S werffaert“. Werenfried is hier gekleed als priester en draagt een boek als symbool van zijn activiteiten als prediker. Daarbovenop staat een miskelk. (Foto DAB) Hij predikte in de zevende en de achtste eeuw in de Betuwe.
Werenfried was een monnik in het klooster van Rathmelsigi in Ierland. In 690 kwam hij als metgezel van Willibrord naar deze gebieden. Om het christendom te verkondigen ging hij naar het land van de Friezen, grofweg het noordelijke deel van ons land. Eerst vestigde hij zich in Wevershoof en later in de Betuwe om daar het geloof te prediken. Hij was de eerste pastoor van Elst in de Betuwe, waar hij ook begraven werd. Hij overleed op 14 augustus 760 in Westervoort.
Legende
Volgens de legende wilden zowel de inwoners van Westervoort als die van Elst zijn stoffelijk overschot in bewaring nemen. Men besloot, zijn lichaam op een bootje in de Rijn te zetten en het lot te laten beslissen. Het onbemande bootje voer naar de oever van de Betuwe, tegen de stroom in. Men wilde de proef overdoen en legde het lijk op een ossenkar die door twee jonge ossen werd getrokken. Deze brachten de heilige spontaan naar de kerk van Elst. Op het wapen van Elst ziet men het bootje afgebeeld.
In 925 plaatste bisschop Balderik van Kleef de resten van Werenfried in een reliekschrijn, maar tijdens de beeldenstorm raakte het grootste deel zoek. Het restant ging verloren in de Tweede Wereldoorlog, afgezien van een stukje bot dat zich in Emmerich bevindt.
Werenfried werd de beschermheilige van Elst, van mensen die lijden aan jicht en van de kwekers van groenten. Zijn naamdag is 14 augustus.
Onderaan: Traditionele afbeelding van Werenfridus van Elst, Cornelis Visscher 1650.
DAB
Literatuur:
Haakma Wagenaar, W., De schilderingen op de toren van de kerk in Werstbroek, onderbouw toren, constructie schip, in: St Maerten augustus 1994.
Wikipedia, het lemma Werenfried van Elst