Mia Boissevain woonde enkele jaren op Jagtlust, dat sinds 1892 de zomerresidentie was van de Amsterdamse redersfamilie. Doorheen het jaar woonde de familie aan de Kloveniersburgwal in Amsterdam. Als kind van schatrijke ouders kreeg Mia alle gelegenheid om zich geestelijk te ontwikkelen en daarna hield ze zich uitgebreid bezig met de strijd om het vrouwenkiesrecht. Ze bleef ongehuwd, reisde heel Europa af en adopteerde twee meisjes in Londen, waar ze op 80-jarige leeftijd overleed. Afbeelding: Maria (Mia) Boissevain (1878-1959) foto: wikipedia.
Mia Boissevain volgde de dure middelbare meisjesschool aan de Herengracht in Amsterdam. De beroemde hoogleraar Hugo de Vries wekte haar interesse in de biologie en vanaf haar 17e studeerde ze natuurwetenschappen in haar geboortestad. Een promotie in Zürich op de schelpensoort Olifantstandje had tot gevolg dat ze conservator werd in Amsterdamse dierentuin Artis. Tot 1915 zou zij onderzoek blijven doen binnen de plant- en dierkunde. Vier taxa van weekdieren werden daarna vernoemd naar Maria Boissevain, waarvan drie op soortniveau: Cadulus boissevaini, Antalis boissevainae, Fustiaria Mariae en eentje op geslachtsniveau Boissevainia.
Vrouwenstrijd
Vanaf 1908 zette ze zich in voor het internationale vrouwenkiesrecht. Ze werkte met prominenten als Aletta Jacobs, Wilhelmina Drucker en Johanna Naber. In 1914 verbleef ze twee maanden in Londen waar ze de onrust, veroorzaakt door ‘radicale’ suffragettes, van dichtbij meemaakte. Ze toonde begrip voor deze opstandige vrouwen en schreef erover: ‘Ik ben toch overtuigd dat de eigenlijke kern een strijd was voor de geestelijke gelijkwaardigheid van de vrouw, een strijd die bewust of onbewust door alle vrouwen gevoerd wordt.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zette ze zich in voor de oorlogsvluchtelingen uit België en in het tweede oorlogsjaar 1915 (Nederland was neutraal) was ze medeorganisator van het internationale vrouwenvredescongres, dat plaatsvond in de dierentuin van Den Haag.
Nadat ze haar verweduwde broer had ondersteund in de opvoeding van zijn kinderen, betrok Mia de zomerresidentie Jagtlust en ze zou dat tot 1923 blijven doen. Wellicht is dat ook het moment dat het pand overging in handen van de laatste private eigenaar van Jagtlust, de familie Verloop, die huis en landgoed in 1928 verkocht aan gemeente De Bilt. Mia Boissevain vertrok met haar adoptiekinderen naar Genève. Van haar laatste jaren in Londen is weinig bekend.
VC
U bevindt u op de Rondleiding over Bijzondere Vrouwen. Voor het vervolg klik HIER.
Literatuur:
Wikipedia
Huygensinstituut: Digitaal Vrouwenlexicon voor vrouwen
101 Vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis Els Kloek 2013.