Op deze foto sta ik met mijn ouders en grootouders. Het zal rond 1940 zijn. We hadden toen een winkel aan de Julianalaan op de plek waar nu de Xenos is gevestigd. Wij waren het enige gezin aan de laan met een tuin voor de deur. Ik ben altijd enig kind gebleven. (foto: collectie familie Tonen-Klumper)
De vader van Gea Klumper was boekhouder van de Utrechtse Melkfabriek UMI aan de Vleutenseweg. De melk werd afgeleverd in het magazijn achter de woning en van daaruit gingen negen melkventers langs de deuren in de omtrek. Haar moeder verzorgde de winkel. Ze verkocht er melk, boter, eieren en uitsluitend jonge kaas. Al die verschillende soorten, dat is later pas gekomen, vertelt Gea, die nu 85 jaar is.
Na de oorlog kreeg mijn vader zijn ontslag als boekhouder. Hij mocht bij de fabriek blijven als melkventer maar daar had hij geen zin in. Melk verkopen vond hij goed, maar dan als eigen baas. In 1947 konden we de huidige zaak betrekken. Die was eigendom geweest van een NSB-er, maar die zat in de gevangenis. Zijn zoon wilde ons de winkel wel overdoen, op voorwaarde dat het gehele pand erbij werd gekocht. En zo gebeurde het.
Gea’s moeder was erin geslaagd om vanuit de Umi-winkel meteen ‘honderd klanten mee te nemen’. Helaas overleed haar vader al in 1953 en moesten moeder en dochter het samen klaren. In die tijd leerde ik mijn latere man leren kennen en hij kwam als melkventer bij mijn moeder werken. Dat was nog even wennen, want hij had weinig ervaring met het werk.
De maat
Zo kon het gebeuren dat Gea’s aanstaande een andere betekenis gaf aan het woord ‘maat’ (hoeveelheid) dan de klant (melkkan). En kon een simpel zinnetje als: ‘Ik geef u de maat terug’, leiden tot verwikkelingen aan de voordeur.
Wat kan ze zich nog meer levendig herinneren? Dat we kantkoek haalden bij de Verkadewinkel van Veldhuizen en ook dat Ciska Ravenhorst van de speelgoedwinkel verderop mijn vriendin was. Dat mensen slagroom kwamen halen voor over de aardbeien, ook op zondag, want niemand had een koelkast thuis. Iets anders wat diepe indruk heeft gemaakt was, dat het zusje van Dirk Kortleve, Jeannette over het stoepje struikelde en recht door onze huiskamerruit viel.
Gea trouwde en eind jaren vijftig nam ze de winkel van haar moeder over. In 1960 werd oudste dochter Marja geboren. Mijn moeder ging in een aparte ruimte naast de winkel wonen met het raam aan de straatkant. Op een goed moment kwam er een man in de winkel die zei: ‘dat is een dure kamer. In de Kalverstraat zijn ook geen huiskamers.’
Die opmerking had ik goed in mijn oren geknoopt. Het was de tijd dat de supermarkt opkwam. We hadden zeker de ruimte voor zo’n uitbreiding, maar we hadden geen behoefte aan een grote winkel met veel personeel. Dus we besloten te verhuizen en de voormalige woonruimte van mijn moeder te verhuren als winkelpand.
Delicatessen
Het echtpaar Tonen woonde vervolgens acht jaar aan de Valklaan. In 1978 begon dochter Marja in de winkel. Haar vader, hij overleed in 1982, had gewild dat ze in de zaak kwam. Sinds 25 jaar is Marja eigenaar en runt de winkel. Soms springt haar man bij. Het brede assortiment, Kaas en Delicatessen, is niet te vergelijken met de boter, melk, kaas en eieren waar haar grootmoeder ooit mee begon.
Gea keerde terug naar haar roots: Toen mijn man overleed, wilde ik weer naar de Julianalaan. Ik heb de gehele bovenverdieping laten verbouwen door een aannemer uit Maartensdijk. Die veranderde alle slaapkamers en de badkamer tot een grote woonetage. Nu woon ik alweer 35 jaar tot volle tevredenheid boven de winkel. Wat de toekomst brengt dat weet ik niet. Er komt waarschijnlijk geen opvolger want mijn kleinzoon is niet geïnteresseerd.
De zaak bestaat nu 73 jaar. Zal Klumper het jubileum van 75 jaar gaan halen? Ik dénk het wel, zegt Gea met nadruk.
Met dank aan Gea Tonen-Klumper en Marja Tonen.
VC
U bevindt u op de Rondleiding Bilthoven Centrum. Voor het vervolg klik HIER.
NV Utrechtsche Melkinrichting 1915
