In 1922 kocht het aartsbisdom Utrecht bij de Onze Lieve Vrouwekerk in Bilthoven vijf hectare grond, bestaande uit zandduinen en heide, in de verwachting dat de Bilthovense parochie even snel zou groeien als het dorp zelf. In 1923 verleende B. en W. vergunning voor de aanleg van een begraafplaats. (Foto’s Wim Krommenhoek)
Evenals op de R.K. begraafplaats bij de Michaëlkerk in de Bilt is het aantal kruizen groot, variërend van eenvoudige houten kruizen tot stenen en bronzen exemplaren, en vaak met een crucifix bevestigd aan een bestaande steen, of in steen gebeiteld, of uitgespaard in de steen en vaak met de vermelding RIP (Requiescat in Pace, Rust in Vrede). Een aantal priestergraven is herkenbaar aan de miskelk, in steen of brons op het graf aangebracht. Vermeldenswaard is de grafheuvel met dubbele bronzen deur van de familie Van der Aa. Ook het graf van de familie Nelissen, bestaande uit een halfcirkelvormige lage muur met de tekst IN PARADISUM DEDUCANT TE ANGELI (Mogen de engelen u naar het paradijs geleiden) springt in het oog.
Het oudste nog bestaande graf met ijzeren hek, dat de scheiding tussen de wereld van de levenden en de doden symboliseert, dateert van 1924. Een aantal graven mag niet onvermeld blijven. Zo rusten hier Willem Bronkhorst (1888 – 1960) , de eerste geneesheer directeur van het voormalige sanatorium Berg en Bosch, en Koos Verzuu (1901 – 1971), ontwerper van het ADO speelgoed dat in de werkplaats van Berg en Bosch gemaakt werd als arbeidstherapie voor langdurige patiënten. Ook de kunstschilder Otto van Rees (1884 – 1957), die beschouwd wordt als een van de grondleggers van het dadaïsme, rust hier, evenals de beeldhouwer Piet Jungblut (1909 – 1988), van wiens hand de piëta bij de voormalige kapel van de Dominicanessen is en een aantal beelden verspreid over het Berg en Bosch terrein.
De politicus Frans Andriessen is hier begraven en Louis Kuitenbrouwer, schrijversnaam Albert Kuyle (1904 – 1958), de schoonzoon van de bovengenoemde Otto Rees. Het graf van zijn jong overleden zoontje trekt de aandacht. Het is een staand houten paneeltje met een dakje waarop een kind met een lammetje is afgebeeld. (Zie de foto hieronder)
Op dit kerkhof was ook Grietje Schouten begraven, de jong gestorven vrouw die tijdens haar verblijf in het sanatorium Berg en Bosch vurig katholiek was geworden. Na haar dood in 1947 trok haar graf een aantal jaren bedevaartgangers aan nadat er sprake was verschillende vermeende gebedsverhoringen. Het graf is in 1980 geruimd.
WK
U bevindt zich op de rondleiding langs de begraafplaatsen. Voor het vervolg klik HIER.
Literatuur:
Werkgroep inventarisatie Grafmonumenten. Begraafplaatsen in De Bilt en Bilthoven (III), in: De Biltse Grift, maart 1997.
Wim Krommenhoek: Graven en grafstenen in De Bilt-Bilthoven. Deel 3: De kerkhoven van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en van de St. Michaëlkerk, In: De Biltse Grift, december 2014.