Men ziet bij dit artikel een portret van prof. dr. W. Bronkhorst. (Utrechts Archief nr. 104224). Willem Bronkhorst (Ambon 1888-Bilthoven 1960), naar wie de Bronkhorstlaan vernoemd is, deed baanbrekend werk in de strijd tegen de longziekte tuberculose (tbc).
Na vier en een half jaar huisartsenpraktijk werd Bronkhorst in 1919 benoemd tot geneesheer-directeur van het sanatorium Berg en Bosch te Apeldoorn. Dat was gesticht door de de mensen van Herwonnen Levenskracht van de Katholieke Arbeiders Beweging. Bronkhorst promoveerde in 1926 op een onderzoek naar het gebruik van röntgenstralen. Hij was de man die het sanatorium naar Bilthoven overbracht, zowel vanwege de omgeving als de nabijheid van de Universiteit Utrecht. Daarna verfijnde en verdiepte Bronkhorst het onderzoek naar tuberculose (tbc), wat ertoe leidde dat men niet meer dacht dat tbc ongeneselijk zou zijn.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog konden heel veel mensen mede door toedoen van Bronkhorst onderduiken op het terrein van Berg en Bosch; de Duitsers vreesden besmet te raken met tbc en meden het terrein daarom. Bronkhorst werd in 1948 de eerste buitengewoon hoogleraar longziekten bij de Rijksuniversiteit Utrecht. Hij was de naamgever van de ‘Schaal van Bronkhorst’, die een indeling maakt van de hoeveelheid mycobacteriën – de verwekkers van tbc en lepra – die in materiaal van de luchtwegen aanwezig is. Meer over Berg en Bosch elders op deze site.
AD
Bron: Een toespraak gehouden bij de herdenking van de honderdste geboortedag van Bronkhorst
Verder: Herman uit de Bosch en Willem van den Broeke, De geschiedenis van het sanatorium Berg en Bosch. In: de Biltse Grift, maart 2009, 25-31.
